الحب بداية....

موضوع: الحب بداية.... الخميس يونيو 11, 2009 6:48 pm

يسعد قلوبكم دايما ليل نهار احبائي واخواتى

لفت نظرى فى افلامنا العربيه او برامجنا حتى لو كانت اجنبيه بنلاقي دائما ان الحب بيبتدى فى نهاية الشريط السنيمائي وبيعتبر البرنامج انتهى بآخر فقرة يحطوها فى الفيلم وهو ظهور العواطف من البطل او البطله يااما بنلاقي مثلا فى اعمال تانيه بيبتدى فعلا الحب من بداية العمل والصراحه انا بلاقيها برضه نهايه له لكن بشكل تانى وهو ان لازم يحصل لعلاقة الحب دى مشاكل ومقالب ومواجع وحكايات وروايات منها حقيقيه ومنها فانتازيا ومنها موجع وتراجيدي ومنها مضحك مثلا.. كل ده شئ لايعنينا انما مشكلتنا اننا من كتر مابنتفرج فاللاسف اتأثرنا كتير بالاعلام واعماله وبقينا عاوزين نقلده بحذافيره فى واقعنا يعنى فاكرين ان كلمة بحبك من خطيب او زوج او شريك حياه لما بتخرج منه او منها -لو كانت إمرأه- يبقي الدنيا هنا خلصت وتعتبر الحياة كلها وقفت لكن هل مثلا اتناقشنا فى مشاكل ومراحل وانواع ودرجات الحب ده؟؟

للأسف افتكرنا ان الحياة كأنها شريط سنيمائي بينتهى بكلمة بحبك وخلاص وبتظهر كلمة النهايه

مع ان المفروض ان كلمة بحبك هى بداية الحياة والعمر وهى المفروض تكون اول الشريط لكن اظن ان اعلامنا حتى هذا الوقت عاجز عن اعطاء فرصه لظهور اشكال الحب .. او بمعنى اصح الحب اكبر من انه يتناقش فى عمل درامي يااما بيتناقش بشكل فوضوى ولازم يكون بيعتريه مشاكل وخناقات ومصاعب لازم تمر عليه

فاعتبرنا ان الحب يااما هو نهاية المطاف يااما بَعده المشاكل والمواجع واصبحت دى نظريتنا عنه وعن اى علاقه عموما..

انما الحكايه غير كده خالص.. مانقدر ننكر ابدا ان لازم (بالرغم من الحب والعاطفه بين الاتنين) لازم يعتريهم امور صعبه ومشاكل كتير لكن مايقتصر ابدا الامر عن الحاجات دى لأن فى معانى اكبر واعمق وتشكيل اجمل بتكون بعدها..

يعنى مثلا هل حد فينا شاف عمل درامى ولقى فيه اتنين بدؤوا حياتهم عن حب بزواج وابتدى العمل من الزفاف مثلا وبدؤوا يحكوا ويعرضوا الظروف الحلوة والمُره اللى بتمر بيهم وكيفية معالجتهم واستقبالهم للأمور دي؟؟

اكيد هايشفوها ممله وعاديه مع ان المفروض تكون حياتنا بالشكل ده لأنها حقيقه.. فأكيد مابيحبوا كده عشان عاوزين يجذبوا المشاهد لشئ جديد او مثلا مضحك

هانبعد شويه عن حكاوى الافلام والمسلسلات ونبعد عن مواضيع الاعلام اللى مابتستمر اكتر من ساعتين او تلاته من حياتنا ونمسك الواقع والشئ الملموس فى حياتنا وانفسنا ونقول ان الحب دايما مابين اتنين بيظنوا كتير اوى انه لذيذ وممتع ومشوق لما يكون الاتنين مثلا بيحبوا بعضهم ومش عارفين -او مش عاوزين اومش قادرين- يقولوا لبعضهم..

او مثلا يكون فى حد منهم جواه عاطفه ناحية الاخر ومش قادر يوصله ليه ..

الامر بالنسبه لهم او لاحد منهم بيكون شكله لذيذ ومشوق واكيد بيكون غالب العقل والفكر بشكل كبير لكن الامر لو نظرنا بشكل عقلانى او محكم هانلاقيه بعيد عن كلمة الحب والمفروض انه يعرف (الشخص ده) انه لسه بدري كتير على مايوصل لحكاية الحب

الاول هاتفق معاكم اتفاق:

ان العلاقه العاطفيه عبارة عن درجات

عشان مانجيش نقول ان فى واحد شاف واحده ومامر عليه الا بضعة ايام وحبّها

المفروض اننا نفهم ان كلمة الحب اكبر وشكله غير كده لانه اعمق بس احنا بنحب نسميه حب

علشان كده بنفتكر ان الحكايه فى بدايتها دخلت فى قصه الحب بشكل سريع

انما فى حاجات لازم الانسان يمر عليها عشان يوصل لدرجة الحب دي وكمان حتى درجة الحب لها برضه مستويات وبعد الحب فيه درجات اعمق واجمل

لو رجعت تانى لكلامى واتكلمت عن الاتنين مثلا اللى اتعلقوا ببعض ومالوا لكن محدش فيهم باح للتانى بالسر ده او لقينا ان في احد الاطراف سواء البنت او الشاب كان جواه عاطفه ناحية التانى بيكون ساعتها البال والعقل والفكر مشغول وبالتالى القلب بينشغل معاه عشان كده هى درجة اسمها الانشغال يعنى بيكون الحبيب منشغل كتير بحبيبه .. بيقول مثلا ياترى بيحبنى ولالأ.. ياترى بيتمنانى زي مابتمناه وهكذا.. فبيكون فى حالة تشوق دائم ليه ولسماع اخباره

وفيه درجه قبل الانشغال وبتستمر برضه بعده وهو الاعجاب وللأسف احنا بينا وبين بعضنا بنسميه بعلاقة: حب من اول نظرة

بس الغريب هنا والواحد لما بيجي يفكر يقول ازاى اقابل انسان من اول مره واحبه حب جارف مجنون هو ده اسمه حب ..

ياجماعه كلمة حب اكبر من كده بكتير.. يعنى مش ممكن اقابل واحد واقول خلاص انا حبيته واستقريت عليه

طيب هل انت عرفته؟؟ هل تأمن على نفسك معاه؟؟ طيب وهاتأمن ازاى وانت اساسا ماتعرفه؟؟ هل متقبل عيوبه وهل تعرف تتعامل مع مميزاته؟؟

الحقيقه فى الموضوع هو شئ اسمه الانجذاب وبالتالى الاعجاب وهنا من كتر انجذاب الانسان لشخص ما بيحصل شئ كيميائي بين الاتنين وده بيكون من عند ربنا بدون تدخل اى شئ تانى .. ومن قوته بنفتكر انه حب وبنسميه حب من اول نظرة لكن العمق فى الموضوع بيوصله لحقيقة انه مجرد انجذاب لكن عالى شويتين واعجاب شديد وتناسب كبير بين الاتنين سواء فى الشكل او الجوهر..

لو رجعنا وبصينا تانى لموضوع الانشغال او التشوق لمعرفة الحبيب واخباره.. هانلاقي ان ممكن يكون كتر الشوق وتفكير العقل والقلب فى الشخص ده وصّلنا لمستوى من مستويات الحب انما مش اكيد اصبح حب لأن احيانا لما بيلاقي الحبيب عرف مثلا شئ عن محبوبه انه بيميل ليه هوّ كمان او مهتم بيه بيحصل نوع الهدوء النفسي والاطمئنان انما لو كان بيحبه فعلا وفي طريقه لحبه ممكن بيوصل لحاجه اسمها الاستقرار النفسي ..

وهنا بيبان اذا كان هو حب او ثأر للكرامه او نوع من الانشغال والاحساس بإنه وصل لغايته ومايهمه اى شئ تانى وبعيد عن معنى (الممنوع مرغوب)

والحكايه دى مش خياليه او غريبه لأنها حصلت ادامى لما وجدت فتاة شابه كان كل اللى يهمها تعرف اذا كان الشخص اللى بتميل اليه بيحبها ولالأ وكانت مشغوله كتير كتير بيه ولما عرفت جالها هدوء نفسي واطمئنان وراحه الى درجة النسيان وعدم الاهتمام بيه.. وفى غيرها بيفرح ويحس انه منتصر وان الحب كان عدوه او مرض من الامراض وفرح ان الشخص ده مِرِض واتعدى بنفس العدوى.. وهكذا..

حكاية تانيه فى نفس المضمار او نفس درجة التشوق اللى بنتكلم عنها وهى اننا بنلاقي اتنين مثلا مافكروش يقولوا لبعضهم اى كلمة كويسه او عاطفيه بينهم ومعتمدين على المعامله العاديه والنظرات والتفكير وماالى ذلك وبيلاقوا نفسهم فى كده وناس تانيه بتخاف ان لما حد يعترف للتانى بحبه يحس انه ضعف ادامه او قل من هيبته وناس تقول لا بلاش اقوله عشان ماأخليه يتحكم فيه وواحده تانيه تقول لازم اكون تقيله وكلامى معاه بحكمه وبالتقطير علشان ماياخدش عليه

وفي ناس تقول ان رونق الحب نفسه بيروح وكده الحب خلاص بيخلص والقصه تنتهى وننزل الستار

زى الافلام اللى اتكلمنا عنها فى الاول..

كل ده كويس وحكاية فعلا ان الحب لما يتبنى يكون بناؤه بهدوء وبشكل عميق وجدي وخطواته بطيئه نوعا ما بيكون شئ جميل ومقنع انه فعلا (حب صادق) وحقيقي انما اللى بيشوف ان قصة الحب جمالها فى تشويقها ومتعتها فى انشغال الحبيبين بعواطف بعضهم (ياترى بيحبني ولا لأ) وحلاوتها انهم يكتموا عاطفتهم لبعض وانه بنطق الكلام بتنتهى الحكايه دى حكايه مش صحيحه بالمره لأن كل مرحله من مراحل الحب لها شكلها ولها جمالها

ماانكر طبعا ان التشوق والانشغال احساس رائع وجميل ولكن فى مرحتله وبس انما بعد الحب وبعد الاعتراف بيه ولما نيجى نعيش قصته بجد فهى لها متعه خاصه بيها ولا يضاهيها او يوازيها اى متعه كانت

واللى يقول غير كده يبقي ماجرب ابدا الحب الحقيقي

لأن الحب بالشكل ده بيخليك توصل لمستوياته بشكل صحيح وكويس ومناسب جدا .. المهم اننا نعرف انه له درجات مش كل شئ نسميه حب

اما الشكل اللى احنا بنتكلم عنه بيخليك تقدر تعرف حبيبك بشكل اقرب واجمل وتبدأ تفهم عيوبه ومميزاته وطريقة تعاملك معاه واسلوبك .. وتعرف ايه اللى بيحبه وبيكرهه وتعرّفه برضه كل شئ عنك.. وتشوف كمان اذا كان حبك ليه صادق وحقيقي وتقدر تستمر معاه او لا…

الحب باشتراك الاتنين فيه له طعم تانى خالص ومعنى جميل والهواجس اللى ممكن تعدّي على الواحد وخصوصا البنات .. مالهاش اى اساس من الصحه ولكن بشرطين مهمين جدا..

الشرط الاول: ان المحبوب يكون فعلا يستحق ويكون مقدّر .. والشرط التانى: اننا مانتسرع فى الحكم عن مراحل واشكال الحب ونيجى نقول فى وقت الاعجاب او الانشغال احنا حبينا ومانقدر نستغنى ولا ننسى

وبالنسبه لمستويات الحب فهو صعب جدا نقدره او نفسلفه بجمل محدده والاّ كان زماننا وصلنا لأسرار الحب وماتكلمنا عنه كتير ولا اتفلسفنا .. بس انا بحب اقارنه بحاجه جميله اوى وهى ان درجة الحب عباره عن رسمه ابتدت بإيد فنان وريشه وورقه بيضا صافيه نقيه ومستوياته بتبدأ من اول خطوط الرسمه الى ان تكتمل بالالوان وتوصل للمستوى اللى يخليك تشعر ان الرسمه بتتحرك وبتتكلم من غير مايصدر منها اى صوت او حركه وده بيبان فى فعل وشكل الأحباب بصورة واضحه وظاهره (مستحيل) انها تتدارى او تخاف او تختفي..

مفيش اجمل من ان انسان يعيش الحب مع انسان هو كمان بيحبه مابيخل عليه بكلمة بحبك ولا هو يبخل ليه لانهم بيكونوا محتاجينها من بعضهم .. يسعده ويرضيه بكل الطرق ويخلقله السعاده من تحت الارض مهما كانت ويقدر محبوبه حبه وعاطفته ويعطيه زيه واكتر .. الحب مش انتظار او تملك الحب عطاء قبل الاخذ بدون انتظار لمقابل وبدايه قبل ماتكون نهايه والحب انانيه انما مش تملك الا لو برضا الطرفين وقبولهم … بعيد عن الهواجس والخوف اللى ممكن يفكر فيها اى انسان فالمعنى للحب مع اتنين بيقدروه ويقيموه بيكون اجمل واحلى بكتير من العيشه فى وسط خوف وقلق وعدم امان واحساس بالتذبذب والتشوق الدائم اذا كان المحبوب بيحبه ولالا..

ولا هو مثلا ضعف او نقطة خوف او تذلل او خضوع انما هو اكبر من اننا نفكر بالشكل ده واعمق .. لأن العاطفه عمرها ماكانت اهانه او تذلل الا لو كان الانسان حابب يعمل كده بنفسه

لو كل انسان عرف انه يتصرف بمنطلق الحب وبس يكفيه انه يخلى حبيبه مَلِك وسط الناس ونجمه محدش يقدر يوصلها او يعديها

لأن كلمة الحب فى ذاتها أكبر واعمق من مجرد كلمة تتقال او نظرة تتشاف.. هى فيها كل المعانى الحلوة وبتحلو فيها كل المعانى الوحشه

هى فيها :وثقت فيك.. وبحافظ عليك.. وبحن اليك.. وبحتاجلك.. ومشغول بيك.. ومعجب بيك.. وبفكر فيك.. وبتمناك.. وبشتاقلك مهما كنت قريب او بعيد.. وبحترمك.. وبقدرك.. واتمنى رضاك.. وافرح بوجودك.. وآمنت ليك..وفهمتك.. وعرفتك.. واتملكتك واتملكتنى..

لو كان كل الحب مفهوم بالشكل ده اكيد كانت حالات كتير من حكاياتنا نجحت بشكل جيد جدا واستمرت بشكل رائع… ولو الحب اخدناه بدايه لكل نهايه مش هانعرف نستمر او نعيش قصتنا بشكل أفضل واحساس اجمل

ولو استمرينا فى اننا نسمى كل مراحل العاطفه بكلمة حب جارف وصارخ يمكن نخسر كتير فى قصتنا ويمكن تروح جمال كل مرحله كان المفروض نمر بيها ونعيشها

بداية السلّم أجمل من الاسراع او القفز عليه.. والحب سلّم محتاج التأنى فى كل خطواته وتركيز اكتر عشان يكون فيه الاحساس اجمل واروع مع نفس الانسان ومع محبوبه..

اما مشاكل ومصاعب الحياه لما بتيجى بعد كده بتهون كتير لما بيكون في قاعده اتنين بيتفقوا عليها وهو وجود الحب بينهم .. فمش ممكن ابدا حبيب يتمنى الأذيّه لحبيبه.. انما هى بتكون اساس وقاعده جواه لكل معنى حلو وجميل يتمناه له

عشان كده بيدوب وبتهدى اى خلافات او مشاكل واكيد،، اكيد لابد منها مدام جوانا عيوب ومميزات ومادام عايشين فى دنيا فيها الحلو والوحش.. فالمهم الاتفاق يكون حقيقي قلبا وقالبا وفعلا وكلاما

اتمنى للجميع صحه وسعاده فى حياته

الحب بداية.... _21591_LOVE_23-2-2004

» الحب
» أنت الحب
» الحب هو
» اعراض الحب
» الحب عيدي